Alhoewel mindfulness nooit een eindpunt is, je altijd voor nieuwe uitdagingen komt te staan en ja, je ook maar gewoon mens bent, dus soms echt even niet 'mindful bent', bemerk ik toch dat tegenwoordig innerlijke rust soms als vanzelf aanwezig is. Het kost dan geen moeite, het is er gewoon.
Oud en nieuw ligt alweer een tijdje achter ons, maar het volgende is me toch goed bijgebleven. Omdat het voor mij zo duidelijk werd, hoe mindfulness mij soms echt veranderd heeft.
Vóór oud en nieuw gingen we een weekend weg met zijn viertjes. Maandagmiddag kwamen we terug op oudjaar. Ik bedacht dat het handig zou zijn om geen feest te geven dit jaar, omdat dat erg druk zou worden.
Maar de kinderen vroegen of ze het alsjeblieft met hun vriendjes mochten vieren.
Dus besloot ik toch maar een aantal gezinnen bij ons uit te nodigen.
Ach ja, toch gezellig. Wel vroeg ik iedereen zelf eten en drinken mee te nemen, zodat ik daar niet voor hoefde te zorgen.
Vrijdag vertrokken we, maar donderdagavond kreeg ik een berichtje van een bevriend gezin uit Duitsland dat zij het ook leuk vonden om te komen en of ze konden blijven slapen.
Diezelfde avond kreeg ik een berichtje van een vriendin uit Engeland dat ze met haar vriend in Nederland was en of ze ook konden komen en blijven slapen.
Tijd om dit voor te bereiden had ik niet meer. Maar gezellig! Dus kom maar.
Vrijdagochtend gingen we op weg met de bedrijfsbus van mijn partner. Na een kwartier begon het lampje STOP te branden. De motor raakte verhit. Foute boel! Hij zegt dat hij thuis inderdaad al een plas onder de bus had bemerkt, maar had gehoopt dat het niet van zijn bus was.
In spanning dat we het zouden redden zijn we teruggereden naar huis. Pfewww, het lukte nog om thuis te komen. We hebben de koffers overgeladen in mijn auto en een half uur later vertrokken we opnieuw. Maandag zou mijn partner de ANWB bellen om naar zijn bus te laten kijken.
Het weekend was heel gezellig met zijn viertjes, ik heb me niet druk gemaakt over hoe het zou lopen als we terug kwamen.
Maandag kwamen we in de middag thuis en moesten we aan de slag om alles te gaan regelen. De boodschappen moesten gedaan worden (gelukkig had ik wel gevraagd aan iedereen om zelf wat mee te nemen!), ik moest langs mijn schoonvader om hout te halen voor het vuur, we wilden vuurwerk kopen, de vakantiespullen moesten worden opgeruimd. De zolder waar onze vrienden zouden blijven slapen, was nog één grote chaos en moesten we opruimen. En de ANWB moest komen voor de kapotte bus.
Ik ben op mijn gemakje boodschappen gaan doen en hout gaan halen. Mijn gedachte was: 'we zien wel hoe ver we komen en anders is het maar niet klaar als de gasten komen'. Ik had in ieder geval geen zin in stress en koos er dus voor om gewoon te zien hoe ver we zouden komen met alles.
Toen ik thuis kwam na het halen van hout en de boodschappen, was mijn partner als een kip zonder kop aan het rondrennen om alles voor elkaar te krijgen (en geloof mij: dat was IK altijd die dat deed!). Ik heb hem moeten zeggen dat we NIET hoeven te stofzuigen, omdat de vloer toch weer vies wordt en we dat beter morgen kunnen doen (en ja serieus, vroeger was ik diegene die wilde dat het huis piekfijn zou zijn voordat de gasten kwamen).
Als eerste kwam mijn vriendin uit Engeland. Wat leuk om haar weer te zien! Dat was bijna weer een jaar geleden. Ze kwam wat vroeger, zodat ze ons nog wat kon meehelpen alles voor te bereiden.
Het was een hele gezellige avond/nacht. Iedereen was er, er was ruimte voor iedereen om te blijven slapen. Ook ik kon heel relaxed aan de avond beginnen. Simpelweg omdat ik me die dag niet druk was gaan maken of het allemaal zou lukken. Ik ben gaan doen wat ik aan het doen was. Erop vertrouwend dat het wel zou lukken (en anders maar niet ;-)
En de kindjes: die hebben een TOP oud en nieuw gehad met zijn allen.
Wat fijn om te ervaren dat er zo veel veranderd is door simpelweg te oefenen in het hier-en-nu te blijven!
Ook leren hoe jij rustig kan blijven in momenten van stress?
Kijk op www.mindfullenbreda.nl
.
Comments